متن آهنگ سرزمین یخ عرفان و رضا پیشرو

میدونم که برای توهم پیش اومده خندهات درد داشته درد

پیشرو

رفیق حسودی نکن به تنهایی من وقتی تو دنیای سگی فقط کم داریم یه قبر

دفتر شعرتم میشه نقاشی درد بیا ببرمت به روزای جنجالیه من

رفیقامون برق دنیارو دیدنو کور شدن مجبورم از خودم دیگه این جمعو دور کنم

خودمو خورد کنمو برم تا حال بغض خودکارمو دربیارمو بشم تو واژه گم

رو همه ی کتابای قفسه خاکه چیزی که برام مونده یه نفس پاکه

بابا بااونکه ازم دوری هستم به یادت پسرت تازه در اومده از لجن کامل

یادمه آخرین بار که سرقبرت بودم گریه میکردمو میگفتم از درد سر و روحم

وقتی رفتم از این مملکت تو زرد چیزای زیادی دیدیدمو ذره ذره سوختم

تنها با طرفدارایی که مثه خوده من پرغمن

بارویاهای رنگارنگی که خیلیاشون مال ما نیستو رپ واسه ماها شده خطر

رپ پشت رپ یه ملیونم نمیفهمن واسه اینکار لعنتی تو زندونم کشیدم درد

مردممون دیگه به میمونم نمیخندن اگه کل دنیا جلوشون بسوزن یه بینندن

این جماعت از زندگیشون بگیرن درس حرفای ما چرته بگی میگن شنیدم

دخترا و پسرا دنبال س*** و مواد همین چیزا میکنه معنی این شعرو محال

مادرپدرای فقیری که کار میکنن تا اینجوری با رویای بچه هاشون روبرو شن

مثه همه منتظر روز خوبن و کناره گرمای بخاریشون تو خونه موندن هی

منتظر خبرای رادیو نشستن تا شاید قهرماناشون بازیو ببرن

درگیر غذاشونو چایی و یه قندن نمیخوان معنیه شب تاریکو بفهمن

پیشرو

اگه اومدی سرزدی به منو خنده دیدی تو سرزمین من

بدون خنده ها ظاهر لحظهاست

تو نمیدونی هر دقیقه منو ما چی میکشیم تو سرزمین یخ

نمیدونی چی میگذره تو قلب ما

عرفان

شیش صب پیشونیمه از عرق خیس پاشو پاشو بنویس بشه ورقه خیس

نه ، از سانسور خبری نیس حتی اگه سرو بزنی با تبر تیز سببه چیست عوض مرحله زیست

مگه دل خوشو جیبت پر آزادی نیست تا وقتی فکرت تو حبس باشه آزادی نیس

نسل سوختمونم برات آزاری نیستو هی میگن موزیکامون بازاری نیس

آخه از جنس ماتو هیچ بازاری نیستو مثه شعرامون کالایی نیس

چرا همه خوابن آخه لالایی نیستو

بابایی نیست که ببرت بالای اینجا شک میکنی که شاید بالایی نیس

برگ سبز به تپش نبضت بیشتر دربیاری بیشتر بره رو قرضت

این زندگی نداره ارزش عمری چاه میکنی و آب نمیده هرگز

اونجا میگن یادت رفت زبان فارسیت

اینجا یکی میبین تورو با

دنیا میرونه و مائم سوار تاکسی

انگار قول دادیم بریم هر راهی که راست نیست

لاشخورایی که رو تنشون یه روده راس نیست

چار فصل توی تیمت باشن یدونه پاس نیست

دنیای دیوانه که شده برامون عادی چار تا هوس کثیف چار تا رویای مادی

همینه که کابوس میبینم نابودم تو تابوت میشینم

خودکارمو میکشم آروم میگیرم خالی میشم باز جون میگیرم

نرم میکنه با دست و پنجه اولین خاطرم سال شصت و پنجه

که سوختمو شعله خاموش نمیشه حالا میسوزه هرکی خورشیدو آغوش بگیره

پیشرو

اگه اومدی سرزدی به منو خنده دیدی تو سرزمین من

بدون خنده ها ظاهر لحظهاست

تو نمیدونی هر دقیقه منو ما چی میکشیم تو سرزمین یخ

نمیدونی چی میگذره تو قلب ما

www.1nafare.com